Bayağı arı şahini (Pernis apivorus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından bir çaylak türü.

İkili adlandırmasında yer alan apivorus, "arı-yiyen" anlamına gelmektedir.

Kartallar, çaylaklar ve tavşan tazıları gibi gündüzcül bir kuştur. Adına rağmen şahinlerle değil, çaylaklarla akrabadır.

Özellikleri

Bayağı arı şahinleri, koruluklarda, baharları çiftleşme dönemleri kanat çırpışları haricinde görülmeyecek yerlerde bulunurlar. Erkekler bu dönemde bölgelerini korurlar.

Boyları 52-60 cm ve kanat genişliği 135-150 cm ile diğer arı şahinlerinin en irilerindendir. Küçük kafalı, uzun boyunlu ve süzülmeye elverişli şekilde düz kanatlıdır. Uzun kuyrukludur.

Dişi ve erkeğin tüyleri farklı, erkekler gri-mavi, dişiler kahverengi bir başa sahiptirler. Dişiler erkeklerden az miktarda iri ve koyu renklidir.

Diğer arı şahinleri gibi besinleri, eşek arıları ve larvalarıdır. Ötüşleri net peee-lu şeklindedir.

Dağılımları

Tür, yazları Avrupa'nın birçok yerinde ve Asya'da bulunur, kışları tropikal Afrika'ya göç eder.




TEPELİ ARI ŞAHİNİ

Tepeli arı şahini (Pernis ptilorhynchus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından bir çaylak türü.

Kartallar, çaylaklar ve tavşan tazıları gibi gündüzcül bir kuştur. Adına rağmen şahinlerle değil, çaylaklarla akrabadır. "Doğu arı şahini" olarak da bilinir. Adına rağmen şahinlerle değil, çaylaklarla akrabadır.

Özellikleri

Tepeli arı şahinleri, koruluklarda, baharları çiftleşme dönemleri kanat çırpışları haricinde görülmeyecek yerlerde bulunurlar. Erkekler bu dönemde bölgelerini korurlar.

Bayağı arı şahinlerinden iridir. Küçük kafalı, uzun boyunlu ve süzülmeye elverişli şekilde düz kanatlıdır. Uzun kuyruklu ve başında kısa bir ibik bulunur. Üst tarafları kahverengi, alt kısımlar daha açıktır. Boğazında beyazımsı çigiler bulunur.

Dişi ve erkeğin tüyleri farklı, erkekler gri-mavi, dişiler kahverengi bir başa sahiptirler. Dişiler erkeklerden az miktarda iri ve koyu renklidir. Erkek üzerinde byeaz bir bant bulunan siyah kuyruklu, bayağı arı şahininin dişisine benzerdir.

Diğer arı şahinleri gibi besinleri, eşek arıları ve larvalarıdır.

Dağılımları

Asya'dan orta Sibirya'ya ve doğu Japonya'ya kadar olan bölgelerde bulunur. Yazları Sibirya'ya, kışları Asya'nın güney batı ılıman yerlerine göç ederler.





AK ÇAYLAK

Ak çaylak (Elanus caeruleus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından bir çaylak türü.

Kartallar, çaylaklar ve tavşan tazıları gibi gündüzcül bir kuştur.

Özellikleri

Tür, ayırt edilebilirdir. Siyah maskeli beyaz bir başı, beyaz alt kısımları vardır. Siyah omuzlarında mavimsi-gri yamalar bulunur. Kanatların ucu, şahin kanatları gibi siyah renklidir. Kuyruk kısa ve karedir.

Besinleri küçük memeliler, küçük kuşlar ve böceklerdir. Uçuşlarında süzülme tavşan tazısı gibi, fakat dönerek uçmaları kerkenezlere benzerdir.

Yuvalarını ağaçlara yaparlar.

Dağılımları

Tür, asıl olarak açık düzlüklerde, kurak bölgelerde, Afrika ve Sahara'ya yakın yerler ve Asya'nın ılıman kesimlerinde bulunur. Avrupa ve İspanya'da da görülürler.

Tür, ayırt edilebilirdir. Kızıl çaylaktan daha ufaktır. Kuyruğu ona nazaran daha çatallı ve tüyleri daha koyudur. Besinleri küçük hayvanlar, balıklar ve leş olabilir. Şehirlere, insan yaşam alanlarına iyi uyum sağlamışlardır. Yuvalarını ormalarda ağaçlara, diğer çaylak yuvalarına yakın olarak yaparlar. Kışları birlikte tüneyebilirler.

Dağılımları

Tür, çoğu ılıman yerde yaygındır. Ilıman Avrupa, Asya ve Avustralya'nın bazı kısımlarında görülür.





KIZIL ÇAYLAK

Kızıl çaylak (eski Türkçe: togrıl^[1]; Latince: Milvus milvus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından orta büyüklükte bir çaylak türü.

Özellikleri

Kızıl çaylak, 60–66 cm. uzunluğunda, 175–195 cm kanat genişliğnde olan bir türdür. Erkekler 800–1200 g, gelirken dişiler 1000–1300 g. ağırlığndadır.^{[kaynak belirtilmeli]} Narin bir kuştur, çatallı kuyruğunu kullanarak yönünü değiştirir, iki düzlemde tuttuğu kanatlarıyla süzülür.

Vücudu, kuyruğun üstü ve kanatlar kızıl renklidir. Kanat tüylerinde beyaz ve siyah farklılıklar bulunur.

Eşeyler ağırlıkları dışında benzerlerdir. Gençler daha kabarık göğüslü ve karınlıdır. Ötüşleri ince ve bayağı şahinden biraz farklıdır.





AK KUYRUKLU KARTAL

Bayağı deniz kartalı (Haliaeetus albicilla), atmacagiller (Accipitridae) familyasından orta büyüklükte bir kartal türü.

Latince isimlendirilmesinde geçen Haliaeetus, "deniz kartalı", albicilla, "beyaz kuyruk" anlamındadır.
Tür, çaylaklar ve doğanlar gibi gündüzcül bir kuştur.

Özellikleri

Bayağı deniz kartalı , büyük bir kuştur, 10-90 cm boyunda ve 200-250 cm. kanat açıklığındadır. Dişiler 4 ila 6,9 kg gelirken erkekler 3 ila 5,4 kg. olabilirler. Kanatları geniş, kafası iri ve kalın gagalıdır. Yetişkinler genellikle boyun ve başlarında beyazlıklar hariç kahverengi, kanatlar siyahımsı, kuyruk beyazdır. Gaga ve bacaklar sarıdır. Genç kuşlarda kuyruk ve gaga daha koyu renkli, kuyrukta koyu bantlar vardır.

Besinleri çeşitlidir, balık, kuş, leş ve küçük memeliler olabilir. Bazıları tamamen leşcil olarak yaşarken, düzenli korsan olarak, sumruların ya da diğer kuşların yiyeceğini çalarak beslenenleri de vardır; yine de güçlü avcılardır. Bu tür, avlıyacakları tavşanlar konusunda altın kartallarla şiddetli rekabete girebilir. Günlük besin gereksinimleri 500-600 g. kadardır.

Dağılımları

Bu iri kartal türü, Amerika kel kartallarının yakın akrabasıdır, aynı ekolojik nişde, Avrasya'da yayılım gösterirler. Kuzey Avrupa ve kuzey Asya'da bulunurlar.

Avrupa'daki en büyük populasyonu Norveç kıyılarında bulunur. Çoğunlukla yerleşiktirler, sadece Sibirya ve doğu İskandinavya'nın kuzeylerindekiler kışları daha güneylere göçer.





KARA KUŞ

Kara kuş (Gypaetus barbatus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından Gypaetus cinsine ait olan tek türün adıdır. Cins, Eski Dünya akbabalarındandır.

Özellikleri

Diğer çoğu akbabadan farklı olarak, kara kuşlar kel değildir. Oldukça büyük kuşlardır ve 95-125 cm boyunda, 235-280 cm kanat açıklığındadırlar. Uçuşları sırasında görülen bu özellikleriyle de diğer akbabalardan ayrılırlar. Ağırlıkları 5 ila 7 kg arasındadır.

Yetişkinler, kabarık baş ve boyunludur; başta, türe "sakallı" adını veren siyah bir bıyık bulunur. Kuyruk ve kanatlar gridir. Genç bireyler tamamen koyu renktir, ergin tüylerine kavuşması yaklaşık 5 yıl alır.

Kara kuşlar, kayalıklardaki tiz çığlıklarıyla tanınırlar, bu yüzden de esaret altına alınamaktadırlar. Esaret altındaki bir kara kuş 40 yıl kadar yaşayabilir.

Yaşam şekli

Diğer akbabalar gibi leşcil olarak beslenirler.

Yuvaları dik uçurum kenarlarında bulunur, yuvaya 1 ila 2 yumurta bırakıp, kuluçkaya yatarlar. Yumurtalar bahar başlangıcında çatlar.

Yaşam ortamları dağların 500 ila 4.000 metreleri arasındadır. Aralık ile Şubat ortalarında ürer, yuvalarına 53 ila 58 gün arasında çatlayan 1 ya da 2 yumurta bırakırlar. Yumurtaların çatlamasından 106 - 130 gün sonra yavrular uçma denemeleri yapmaya başlar.

Dağılımları

Güney Avrupa, Afrika, Hindistan ve Tibet'teki büyük dağlarda, sarp kayalıklarda bulunurlar. Yerleşik olarak yaşarlar. Alplere büyük oranda uyum sağlamışlardır, ancak hala Avrupa'da bulunan az sayıda nüfusları vardır.





MISIR AKBABASI

Mısır akbabası (Neopron percnopterus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından Neophron cinsinin tek türü olan Türkiye ve Avrupa'daki en küçük akbabadır. 60-70 cm boyunda, 155-180 cm kanat açıklığındadır. Gövdesi ve kanat örtüleri beyaz, kanat telekleri siyahtır. Çöplüklerde ve mezbahalarda atıklarla beslenir.





KIZIL AKBABA

Kızıl akbaba (Gyps fulvus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından irice bir akbaba türü.

Özellikleri

Tür, 95-110 cm boyunda, 230-265 kanat açıklığındadır. Ağırlığı 6 ila 10 kg. arasındadır. Kel başları, geniş kanatlarıyla ve kısa kuyruklarıyla tipik Eski Dünya akbabaları görünümündedirler. Beyaz yakalı bir boğazı ve renkli bir gagası vardır. Vücudun diğer tüyleri ve kanatlar koyu renkli tüylerle kaplıdır.

Diğer akbabalar gibi leş yiyerek beslenirler. Çoğunlukla açık arazilerdeki ölü hayvanları sürüler halinde bulup yerler. Beslenirken homurtular ve ıslık gibi sesler çıkarırlar.

Yuvalarını uçurum kenarlarına, sarp yerlere yaparlar. Genellikle tek yumurta yumurtlar ve üzerinde kuluçkaya yatarlar.

Dağılımları

Tür, Avrupa'nın, kuzey Afrika'nın ve Asya'nın sarp kayalık ve uçurumlarında bulunur. Çoğunlukla yerleşik yaşayan kuşlardır.





KARA AKBABA

Kara akbaba (Aegypius monachus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından orta büyüklükte bir akbaba türü. Eski Dünya akbabalarındandır ve Yeni Dünya akbabaları ile akraba değildir.

Kartallar, çaylaklar ve doğanlar gibi gündüzcül bir kuştur.

Özellikleri

Kara akbaba, oldukça iri bir türdür, bulunduğu familya içindeki en büyük kuştur. 98-100 cm boyunda, 250-295 cm kanat açıklığındadır. Ağırlığı 7 ila 12.5 kg. arasındadır, bu ağırlıkla dünyada uçabilen en ağır kuşlardan biri olma özelliğindedir.

Yüksek dağlarda, geniş ormanlarda yuvalarını yapar, genellikle uçurum kıyılarını tercih eder.

Tüylerinin hepsi koyu renklidir. Kanatlarında olan beyaz şeritlerle kızıl akbabadan ayrılır. Eski dünya akbabası olma özelliğini taşır; başı kel, kanatları iri ve kuyruğu küçüktür. Ayaklar ve bacaklar gridir.

Dağılımları

Tür, güney Avrupa ve Asya'da, İspanya'dan Kore'ye kadar olan bölgelerde bulunur. Avrupa kuşağında nesli tehlike altındadır. Bu bölgelerin yerleşik kuşlarıdır, bu bölgeler dışındakiler kışları kısmen olarak göç ederler.Türkiyede Soğuksu Milli Parkı (Kızılcahamam)ve Eskişehir Türkmenbaba Dağı'nda bulunur.Türkiyedeki en büyük popülasyonu Çorum'dadır.





YILAN KARTALI

Yılan kartalı (Circaetus gallicus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından orta büyüklükte bir kartal türü. Doğanlarlar, çaylaklar ve şahinler gibi gündüzcül bir kuştur.

Özellikleri

Tür, 63-68 cm boylarında ve 185-195 cm kanat açıklığındadır. 1,7-1,9 kg ağırlığındadırlar. Arazilerde, baskın olan beyaz alt kısımları ve grimsi-kahverengi olan üst taraflarıyla farkedilebilirler. Kuyrukta 3 ila 4 şerit bulunur. Baykuşa benzer yuvarlak başı, parlak sarı gözleri ve açık renk çizgili kanat altı banatlarıyla dikkat çekerler.

Yılan kartalları başarılı uçucudurlar ve diğer akrabalarına oranla havada daha çok zaman geçirirler. 500 metreye kadar yükselir ve süzülürler, avlanmalarını genelde bu şekildeyken, aşağı doğru keskin dalışlarla yaparlar.

Dağılımları

Eski dünya kuşlarındandır ve Akdeniz'den Rusya içelerine kadar olan Orta Asya, Asya, Pakistan, Hindistan ve bazı Endonezya adalarında yayılış gösterirler. Kuzeyde bulunanlar kışları sub-Afrika, kuzey ekvatora göç ederler. Orta Asya'da bulunanları ve uzak doğudakiler yerleşiktir.

Yaşam şekli

Açık ve ekili araziler, kıraç, taşlık çalılık bölgeler ve kurak bölgeler ve bayırlar yaşam alanlarıdır; ancak yuvalarını ağaçlara yaparlar.





KIZIL TUYGUN

Kızıl tuygun (Circus aeruginosus), atmacagiller (Accipitridae) familyasının tuygunlar (Circinae) alt familyasına ait bir yırtıcı kuş türü.

Kızıl tuygun en büyük, en iri ve kara çaylağa en çok benzeyen tuygundur; süzülürken bazen şahini andırır. Erkeği dişisinden daha küçük ve kahverengi, kafası ve göğsü ise krem rengidir, gri bir şerit kanatlar boyunca uzanır, kanat uçları siyah, kuyruğu ise gridir (uzaktan daha sade görünür). Dişisi daha sade ve koyu kahverengidir, gövdesinde kara çaylaktan daha az leke bulunur, başının üst tarafı, boğazıve kanat önü lekesi krem sarısıdır. Gencinin üst tarafı daha açık, alt tarafı daha siyahtır. Kuyruğu dar ve karedir, ancak arasıra yüksekte süzülürken yayvan ve yuvarlak olur. Kanatları çaylaklardan daha az köşelidir ve süzülürken yukarıya doğru "V" şeklinde kaldırır.





GÖKÇE TUYGUN

Gökçe tuygun veya gök doğan (Circus cyaneus), atmacagiller (Accipitridae) familyasının tuygunlar (Circinae) alt familyasına ait bir yırtıcı kuş türü.

Özellikleri

Bu türün erkek bireylerinin mavimsi kül grisi renkleri görülmeye değerdir. Havada diğer yırtıcılardan ayırt ederken, kanatların bir şahine kıyasla zarif yapısına ve V şeklindeki uçuş formuna dikkat çeker. Erkek bireyler alttan bakıldığında gövde beyaz, kanat uçları siyah ve kafa gri renkte görülür.

Yaşam şekli

Yüzlerindeki baykuşu andıran oval bölge, avlarını ses dalgaları yardımı ile bulduklarını anlamamıza yardımcı olur.

Korunma

Yuvalarını ağaçlar yerine toprak üzerine yaptıkları için tarımsal faaliyetlerden ve meraklı hayvanlardan dolayı soyları dünyanın birçok yerinde tehlike altındadır.





BOZKIR TUYGUNU

Bozkır tuygunu (Circus macrourus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından tıknaz bir tuygun türü.

Dişisi, çayır tuygunun dişisinden daha büyüktür. Erkeği çok açık renklidir, martıya benzer, göğsü beyaz, kanat uçları kama biçiminde dar ve siyah (genç erkeğinkinde daha belirgin), kanat altı ise beyazdır. Dişisi çayır tuygununa benzer. Kanat altında küçük farklılıklar vardır. Koyu kulak lekesinin altında açık renk bir halka bulunur. Gencinde kulak lekesinin altındaki parlak kolye belirgindir. Boynunun yan tarafları koyudur ve sıklıkla uçuşta belli olur.





ÇAYIR TUYGUNU

Çayır tuygunu veya çayır doğanı (Circus pygargus), atmacagiller (Accipitridae) familyasının tuygunlar (Circinae) alt familyasına ait küçük, zarif, uzun kanatlı bir yırtıcı kuş türü.

Erkeği gridir ve genellikle ön tarafı arka tarafından daha koyudur. Kuyruk sokumu beyaz değildir. Kanat üstünün ortasında uzanan siyah bir çizgi vardır. Kanat altı şeritli, böğrü çizgilidir. Dişisi gökçe tuyguna benzer; ama beyaz kuyruk sokumu tipik olarak daha küçüktür; kanatları daha uzun, daha dar ve uçları geriye doğru çekiktir. Gencinin alt tarafı desensiz, pas kızılı renkli, üst tarafı ve göz altı beyaz, kulak örtüleri ise koyudur.




ÇAKIR KUŞU

Bayağı çakır kuşu (Accipiter gentilis), atmacagiller (Accipitridae) familyasından kıvrık, kısa gagalı, ince uzun keskin pençeli, bir atmaca türü.

Sırtı koyu kahverengi veya gri tüylü, göğsü beyaz ve enine kahverengi çizgili atmacaların en irisi olup, 55-60 cm boyundadır. 120 cm kadar kanat açıklığına sahip, çok iştahlı ve saldırgan bir kuştur. Alçaktan uçtuğu için doğan avcılar tarafından, tavşan ve keklik avında kullanılır. Ateş ve sarımsı bir ışık gibi parlayan gözleri vardır.

Ömrü ve dağılımı

Ömürleri 70-80 yıla kadar varan bu kuşların Türkiye'de yaşayanları kış mevsiminde Kuzey Afrika ve Hindistan'a göç ederler.

Yaşam şekli Diğer atmacalar gibi kısa geniş kanatlarının uçları yuvarlanmış ve yelpaze gibi açılan uzun kuyruğu sayesinde ağaçlar arasında rahatça manevralar yaparak avını takip eder.

Beslenme

Güvercin, ada tavşanı ve sincap gibi hayvanları avlayarak beslenir. Tavukları kümeslerine kadar kovaladığı olur. Yuvasına yaklaşan insana hırsla saldırır. Bazı bölgelerde "çıkıp-çakar" adı çok eskilere dayanır. Erkekler dişilerden küçüktür.

Üreme

Yüksek ağaç tepelerinde yuva kurarlar. Yuva içini saç, kıl ve kök püskülleriyle döşerler. Nisan ve Mayıs'ta 3-5 yumurta yumurtlar. Dişi 40 gün kadar (35-42 gün) kuluçkaya yatar, yavrular bir buçuk ay kadar (36-40 gün) yuvada kalarak anne tarafından beslenir. Genç çakır kuşları açık kahverengi tüylü ve sarı gözlüdür.





BAYAĞI ATMACA

Bayağı atmaca (Accipiter nisus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından bir atmaca türü. Bazı bölgelerde kırgı da denir.

Koyu kurşuni ve kahverengi tüylü olup, göğsü beyaz kahverengi çizgilidir. Kısa, yuvarlanmış kanatlı, yelpaze gibi açılan uzun kuyruklu olduğundan ağaçlar arasında rahatlıkla manevra yaparak avını takip eder. Kıvrık, kısa gagalı olup, ince, uzun, yırtıcı pençeleri ile fare, kuş ve sincapları kapar.

Bodur ağaçlıklı ormanlarda barınır. Çit ve yol kenarlarında gündüz avlanır. Ağaçlar üzerinde yuva kurar. Yuvasının içini saç, kıl ve kök püskülleri ile döşer. Senede 3-5 yumurta yumurtlar. Erkeği dişisinden küçüktür. Eşlerin her ikisi de yavrularına yiyecek taşırlar. Türkiye’de yaşayanları, kış mevsiminde Kuzey Afrika ve Hindistan’a göç ederler.

YOZ ATMACA

Yoz atmaca (Accipiter brevipes), atmacagiller (Accipitridae) familyasından bayağı atmacadan biraz daha büyük bir atmaca türü.

Genelde ormanlık alanlarda yaşar ve ülkemizde gözlemlenebilir. Oldukça yetenekli bir avcıdır, daha çok irili ufaklı kuşları avlar. Boyutları itibariyle şahinden daha küçük bir kuş olsa da tavşan avlama konusunda da oldukça başarılıdır.

Kanat açıklığı bir metreden biraz daha büyüktür. Uzun kuyruğu, ağaç dalları arasında rahatça manevra yapabilmesini sağlar. Uçarken T şeklinde görülür.

Özellikle Karadeniz Bölgesi'nde atmaca yetiştiriciliğinin yaygınlığı yüzünden çok sayıda çakır ve atmaca doğadan koparılmaktadır. Bazıları geri salınsa da göç mevsimini kaçırdıklarından genelde yolda hayatlarını kaybederler.





BAYAĞI ŞAHİN

Bayağı şahin (Buteo buteo), atmacagiller (Accipitridae) familyasından Avrupa'nın en yaygın yırtıcı kuş türü.

Ormanlık alanlarda yaşarlar ama genellikle açık arazide beslenirler. Ana yiyecekleri küçük memeliler ve leşlerdir. Bayağı şahinler sürüler halinde uçmazlar fakat bazıları göç ederken ya da doğal yerleşkelerindeyken beraber görülebilirler.

50-60 cm uzunluğundaki bayağı şahin, beslenmesi ve yaşadığı çevre konusunda cok iyi uyum saglayabilen bir kuş olduğu için dağlardan düzlüklere, doğanın en yabani olan kısımlarından büyük şehirlerin içine kadar yaygındır.
 

KIZIL ŞAHİN

Kızıl şahin (Buteo rufinus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından 50-60 cm boyunda, 120-150 cm kanat açıklığında bir kuş türü.

Özellikler

Orta boylu ve geniş kanatlı bir yırtıcıdır. Kanat teleklerindeki siyah çerçeve ve kızıl rengiyle kolayca tanınır. Alacalı, açık renkleri, uçarken veya tüneme halinde rahatça ayırt edilebilir. Bu kadar sık görülmesinin nedeni ise avladığı hayvanların çok çeşitlilik göstermesi, (sürüngenler, küçük ve orta boydaki kuşlar, ufak memeliler ve tavşan) ve kendisi ile rekabet edecek başka yırtıcıların (kartal gibi) azlığıdır.ve şahinler gibi yırtıcıdır.

Yaşam Alanı

Bozkırlar, açık alanlar ve sulak alanlar yaşam yerlerini oluşturur. Türkiye'de özellikte Marmara bölgesinde sık sık görülür. Ülkemizde yol kenarlarındaki dikenler üzerinde tünemiş olarak görülür.Göç mevsimlerinde sürüler halinde izlenebilirler. Özellikle bahar aylarında ormanlık alanlarda yavrusu ile gezen çiftleri izlemek doğa tutkunları için oldukça keyif vericidir.





PAÇALI ŞAHİN

 

Paçalı şahin (Buteo lagopus), atmacagiller (Accipitridae) familyasına ait bir yırtıcı kuş türü.

Özellikleri

Boyları 50-60cm, kanat açıklıkları yaklaşık 130 cmdir. 4 yumurta bırakırlar. Küçük memeliler ve leşlerle beslenirler.

Buteo cinsi tipik olarak geniş kanatlı, yırtıcıdır. Bayağı şahine kıyasla daha uzun kanatlıdır ve görünüş olarak kartallara benzerler. Çok değişik tüyleri vardır ama tipik olarak üst taraftaki tüyler kahverengi alt taraftakiler soluk renklidir. Karnında ve bileklerinde koyu renk yamalar vardır. Baş soluk renklidir. Kuyrukları beyaz olup uçlarına doğru koyu renk bantlar görülür.kartallar gibi vahşilerir

Yayılış

Avrupa'nın kuzeyi, Asya ve Kuzey Afrika'da ürerler. Kışları güneye göç ederler.





KÜÇÜK ORMAN KARTALI

Küçük orman kartalı (Aquila pomarina), atmacagiller (Accipitridae) familyasından bir kartal türü.

Özellikler

Başı ve kanat örtü tüyleri soluk kahverengi, kuş tüyleri genellikle daha koyudur. Baş ve gaga, bir kartal için küçüktür. Genellikle kanat üstlerinde beyaz bir yama vardır. Erişkinlerde, sağrıda beyaz bir “V” işareti vardır. Ötüşü köpek gibi bir yip sesidir. Bir ağaçta yaptığı yuvasına 1-3 beyaz kahverengimsi sarı lekeli yumurta bırakır.

Yayılış

Orta ve doğu Avrupa'da ve güneydoğuya doğru Türkiye'de çoğalır ve Afrika'da kışlar. Bu türün bütün dünya populasyonu Türkiye üzerinden göç etmektedir.





BÜYÜK ORMAN KARTALI

Büyük orman kartalı (Aquila clanga), atmacagiller (Accipitridae) familyasından bir kartal türü.

Özellikler

Orta büyüklükte bir kartaldır. 65 cm kadardırlar. Kanat açıklıkları ise yaklaşık 160 cmdir. Küçük orman kartalı’na görünüş olarak çok benzerler. Baş ve kanat örtü tüyleri çok koyu kahverengidir ve tezat olarak genellikle orta kahverengi kuş tüyleri vardır (Küçük orman kartalının ise soluk bir başı ve kanat örtü tüyleri vardır). Baş, bir kartal için küçüktür. Çoğunlukla kanat üstlerinde daha az açık beyaz bir yama vardır. Ama ilk kanat tüylerinde beyaz bir hilal, iyi bir alan izidir. Kuyruğun üst bölgesinde beyaz renkli tüyler “V” şeklinde görülür.görüş acıları 4km dir

Yaşam şekli

Ötüşü, köpek gibi bir havlamadır. Ağaçlarda yaptıkları yuvalarına 1-3 yumurta bırakırlar.





BOZKIR KARTALI

Bozkır kartalı (Aquila nipalensis), atmacagiller (Accipitridae) familyasından bir kartal türü.

Özellikler

Boyları 62-74 cm, kanat açıklıkları ise 165-190 cm kadardır. Bir ağaçta delerek açtıkları yuvalarına 1-3 yumurta bırakır. Vücutlarının üst kısımları kahverengi, uçarken görülen tüyleri ve kuyruğu siyahımsıdır. Aquila rapax'dan daha büyük ve koyu renklidir. Ama onun gibi soluk renkli boğazı vardır. Doğu ırkı olan A. n. nipalensis, Avrupalı ve merkezi Asyalı A. n. orientalis'ten daha büyük ve daha koyu renklidir. Bozkır kartalının ötüşü, karga-gibi bir bağırıştır, ama genelde sessiz bir kuştur.

Beslenme

Taze leş türleri ile öldürdükleri kemiriciler, küçük memeliler ve kekliklerden daha büyük kuşlar ile beslenirler. Ayrıca diğer yırtıcıların yiyeceklerini de çalarlar.

Yayılış

Romanya, doğuda güney Rusya boyunca, orta Asya'nın bozkırlarından Moğolistan'a kadar üreme görterirler. Avrupa ve orta Asya'da yayılış gösteren bireyler kışı, Afrika ve Doğu Hindistan'da geçirirler. Çöl, yarı çöl, bozkırlar veya savana gibi açık alanlarda ve kurak yerlerde yaşarlar.





ŞAH KARTALI

Şah kartal (Aquila heliaca), atmacagiller (Accipitridae) familyasından bir kartal türü.

özellikleri

Kaya kartalına çok benzerler, ama biraz daha küçüktürler ve onlar kadar güçlü değildirler. Boyları 80 cm, kanat açıklıkları 200 cmdir.

Davranış [

Yuva başka ağaçlarla kuşatılmamış bir ağaca yapılır ve burdan çevreyi görebilirler. Yuva ağaç dalları, ot ve tüylerle döşenir. Mart veya Nisan'da dişiler, iki veya üç yumurta bırakırlar. 45 gün sonra yavrular yumurtadan çıkarlar. Çoğunlukla bir sincap türü olan susliks ile beslenir ve ayrıca diğer kemirgenleri, ağaçsansarlarını, tilkileri ve kuşlarıda tüketebilirler.

Yayılış

Güney doğu avrupa, batı ve orta asyada dağılım gösterirler. Göçmendirler. Kışı Hindistan, Çin ve Afrika'da geçirirler. Avrupa'da soyu tükenme tehlikesindedir. Daha önce yayılış alanlarından olan Macaristan ve Avusturya'nın büyük kısmında artık görülmemektedirler. Macaristan'da yuva yapan nüfus 70-80 çift kadardır. Küçük ormanları tercih ederler. Diğer kartallardan farklı olarak dağlar, büyük ormanlar ve ağaçsız bozkırlarda yaşayamazlar.





KAYA KARTALI

Kaya kartalı (Aquila chrysaetos), atmacagiller (Accipitridae) familyasından büyük ve kahverengi bir kartal türü.

Özellikleri

Gencinin gövdesi siyaha yakındır, uçuşta beyaz kanat içi ve kuyruk dibiyle rahatça ayrılır. Başını ve boynunu ileri uzatır, kanadı gövdesine doğru daralır, kuyruğu diğer kartallardan uzun ve deniz kartalları gibi kamalı değil, küttür.

Yaşam şekli

Tüm yaşamları boyunca bir tek eşleri olur ve genellikle her yıl aynı yuvayı tercih ederler, genellikle zor erişilen yerlerdedir. Ötüşü şahin gibi bir 'tuii-u'. Diğer bir ötüşü havlamaya benzer. Kayalık dağlarda ve dağlık ormanlarda yaşar.

Uçuşta görkemli ve zariftir, gerektiğinde avına ilerlerken pike yaparak saatte 320km hıza ulasabilir, buda onu gökdoğandan sonra en hızlı kuş yapar. Diğer kartallardan farklı olarak süzülürken ve dönerek yükselirken kanatlarını yukarı kaldırır.

İnsan kültüründe 

Kaya kartalı avcılar tarafından eğitilebilir.Kazakistan, Kırgızistan, Batı Moğolistan ve Çin'de, Kaya kartalları Kazak ve Kırgız göçerleri tarafından kurt avlamada hala kullanılır. Bu kuş yöresel olarak 'burkut' veya 'berkut'  olarak bilinir.tilkiler kartallar tarafından doğrudan doğruya öldürülür fakat kurtlar büyüklük ve güçleri nedeniyle genellikle öldürme işini avcı kendisi yapar.
 

Armacılık

Kaya kartalı Roma Lejyon standartları için bir modeldi. Bu sembol Mısır, Romanya ve pekçok diğer ülkelerde arma olarak kullanıldı.

Din

Kartal bazı kültürlerde kutsal bir kuştur ve kartal tüyleri özellikle Orta Amerika halkaları içinde olduğu kadar, Kızılderili ve Kanada'daki ilk uluslar pekçok dinin ve ruhsal geleneklerin merkezidir. Bazı yerli Amerikan hakları kartalı kutsal olarak kabul eder. Kartalın tüyleri ve çıplak kafası baş giysisi olarak kullanılır. incil ve İsa sembolü ile karşılaştırılır. Kartal tüyleri çoğu zaman yerli seremonilerde olağan üstü liderlik ve kahramanlılar gibi başarıları şereflendirmek için kullanılır.





TAVŞANCIL

Tavşancıl (Hieraaetus fasciatus), atmacagiller (Accipitridae) familyasından bir kartal türü.

Büyüklüğü 55-65 cm civarındadır. Uçuşta uzun kanatları, kuyruğu ve boynuyla büyük bir arı şahinine benzer. Kaya kartalından küçüktür. Beyaz gövde altı kanat altındaki geniş siyah şerit ve koyu renkli kuyruk ucu ile kontrast içindedir. Üstten beyaz sırtı belirir. Genci üstten kahverengi, alttan kestene kızılıdır. Süzülürken ve dönerek yükselirken kanatlarını düz tutar. Ayaklar ve gözler, sarıdır. Genellikle memeliler ve kuşları avlarlar.





BALIK KARTALI

Balık kartalı (Pandion haliaetus), balık kartalıgiller (Pandionidae) familyasından balıkla beslenen yırtıcı bir kuş türü. İri, uzun kanatlı, suya dalarak avlanan bir avcıdır.

Osprey sözcüğü, Latince "Kemik Kıran" anlamındaki ossifragus'dan gelir. Pandion, mitolojideki Athena'dan, haliaetus Yunanca "Deniz" ve "Balık" sözcüklerinden ("Hals" ve "aetus") gelir.

Ana ötüşü melodik bir 'klui-klui-klui'dır. Ormanlık ve çoğunlukla kayalık dağalarda yaşar. Kışın daha açık arazilerde bulunur. Genellikle bir ağaç veya kayalıkta yaptığı yuvasına 1-3 yumurtayı bırakan yerleşik, üreyen bir kuştur.

Özellikleri

Suya dalabilen tek yırtıcı kuştur. Beyaz gövdesiyle ve özgün uçuşuyla hemen tanınır. Alttan kanat örtüleri ve gövdesi beyaz, el bileği lekesi koyu renklidir. Kanatları uzundur, el bileğinden aşağı kıvrık tutulur, önden bir martı gibi m şekli oluşturur.

Balık kartalı iyi bir balık avcısıdır. Dalarak pençesiyle balık yakalaması görülmeye değerdir. Sıklıkla asılı kalarak, bazen süzülerek avlanır. Genellikle tamammen suyun içine girer. Su derinliğinden yaklaşık 1 metre derine dalabilirler. Yakaladığı balığın kafasını öne doğru tutar. Hemen hemen sadece balıkla beslenir. Diyetinde kurbağa, yılan gibi yiyecekler olabilir. Her zaman suya yakında bulunur, sadece göç sırasında uzaklaşır. Üreyen bireyler avlanma sırasında yuvadan 14 km uzaklaşabilir. Üremeyen bireyler 10 km alanda beslenebilirler. Yuvaları genelde deniz kenarına yakındır, sıklıkla da kuru ağaç tepelerindedir. Bazen yerde, sığlık bir adacıkta yuva yapabilirler.

Tüyleri

Normalde koyu renkli olan tüylerinin tamamı beyaz olduğu bireyler rapor edilmiştir. Fransa ve Kuzey Amerika'da melanist bireyler tarafından da gözlemlenmiştir.

Yaz ve kış boyunca tüy değiştirir, göç sırasında bunu durdururlar. Yırtıcılarda tipik olarak tüy değişimleri her yıl tüm primerlerde olur. Sekonderler genellikle iki yılda bir yenilirler. Yeniler ve sonraki sekonderlerin boyları aynıdır. Yaşlı kuşlarda tüy değişimi asimetrik ve rastgeledir. Gençlerde tüy değişimi kışın 5-7 aylık olduklarında başlar.

Uçuş

Oldukça esnek kanatlarıyla, düzenli, sığ ve yavaş kanat vurarak güçlü bir uçuşu vardır. Süzülerek yükselirken ve kayarak uçarken kanatlarını martı gibi bükük tutar. Vücut düzeyinin altnıda tuttuğu kanatlarını el bileğinden öne kaldırır, kanat uçlarını sivri şekilde aşağı ve geriye doğru tutar. Süzülerek yükselirken bazen kanatlarını düz tutar. Suyun üzerinde avlanırken sıklıkla havada asılı kalır.

Yaşam şekli

Bir martı gibi uçar, avlanırken sıkça havada asılı kalır, suya tamamen dalan tek yırtıcı kuştur. Çoğu kez elektrik direklerine ve ölü ağaçlara tüner. Tüm Dünya'da yayılmıştır ve suyun yakınındaki (göller, nehirler, deniz kıyıları)nda bulunurlar. Başlıca üreme noktaları Avrupa'dır. Az sayıda lokal olarak İskoçya, Orta Avrupa, Portekiz'in güneybatı noktalarıdır. Kanarya adalarında üreme kolonileri vardır.

Yaşama alanı

Kışın büyük ve tatlı acı göller, lagünler ve deniz kıyısında bulunur.

1960 larda balık kartalı popülasyonu DDT kullanımı sonrasında azalmıştır.DDT kullanımı yumurtadaki kalsiyum içeriğini ve kabuk kalınlığını azaltmıştır ve kolayca kırılmasına neden olmuştur.DDT kullanımının kısıtlanmasıyla yeniden popülerliği artmıştır. Yapay yuvaların kullanılması üreme başarısını %45.9’dan %62.9’a çıkarmıştır.
Yumurta, kuluçka, tüylenme Göl ve nehirlerin çevresindeki ormanlık ve turbalık arazide ve kayalık adalarda ürer, ağaç tepelerinde ya da zeminde yuva yapar. Balık kartalları genellikle tek eşlidir. Bazen bir erkek iki dişi olabilir. Bir erkek, iki yuva görülür. Göçmen Balık kartallarının çoğu Nisan-Mayıs ayları başında 2-4 yumurta yaparlar (Kur dönemi mart sonu, Nisan başı). Kuluçka süreleri 5-6 haftadır.

Erkek yavru ve dişinin beslenmesini sağlar. Her gün 60-100 gr lık 3-1 balık getirir. Ortalama 1.1,1.3 civciv tüylenmelerini tamamlar. Tüylenme süresi yaklaşık 2 aydır(48-59 gün). 7-17 ayda bağımsız hale gelirler. Yerleşik balık kartalları kışın kuluçkaya yatar.

Avcıları

Timsahların çamur yığınlarında geceleyen balık kartallarını yedikleri bildirilmiştir. Erişken bir balık kartalını sadece baykuşlar (sıklıkla Bubo virginanus) düzenli olarak öldürebilir. Rakunlar (Procyon lotor) ve yılanlar, balık kartalı yumurtası ve civcivlerini yiyebilirler.

Yaşam süresi

Tüylenen 100 kuştan 37'si 4 yıl sonunda canlı kalmayı başarır. Bu sayı 8 yıl sonra 17'ye, 12 yıl sonrada 6-8'e iner. Kaydedilen en fazla yaşam süresi erkekte 25 yıl, dişide 23 yıldır.





BIYIKLI DOĞAN

Bıyıklı doğan (Falco biarmicus), doğangiller (Falconidae) familyasından iri bir doğan türü.

Özellikleri

Yaklaşık 43-50 cm uzunluğunda iri bir doğandır. Kanat genişliği 95-105 cm'dir. Avrupa Falco biarmicus feldeggi alttürü kurşuni gri ya da kahve-gri alt kısımlara; Afrika alttürleri daha açık mavi-grimsi üst tüylere sahiplerdir. Sırt kısmı kızılımsıdır.

Eşeyler benzer renklidir. Genç bireyler daha kahverengimsidir.

Ötüşleri kaba, "vrei-ie" şeklindedir.

Tür, açık arazilerde ve savanlarda bulunur. Genellikle yatay olarak avını takip eder, uçuş sırasında yırtıcı kuş görüntüsünü alır.

Uçurum kıyılarına, ara sıra ağaç kütüklerine yaptığı yuvasına 3 ila 4 yumurta bırakır,

Dağılımları

Bu doğanlar Afrika, Güneydoğu Avrupa ve Asya'nın içlerine kadar olan bölgelerde bulunurlar. Genellikle yerleşik kuşlardır, fakat bazıları üreme zamanlarından sonra daha çok yayılabilirler.





ULU DOĞAN

Ulu doğan (Falco cherrug), doğangiller (Falconidae) familyasından oldukça iri bir doğan türü.

Özellikleri

Ulu doğan, 55-65 cm uzunluğunda ve 150-200 cm kanat genişliğindedir. Keskin olmayan kanatlarıyla kabaca ak sungura benzese de tüylerinin rengiyle bıyıklı doğana daha benzerdir.

Ulu doğanlar karnındaki kahverengi tüylere zıt gri uçma tüyleriyle dikkat çekerler. Başları ve üst kısımlar daha açık kahve, göğüsten aşağı doğru çizgilidir. Erkekler dişilere benzer, gençler yetişiknler gibi, ancak daha koyu kahve tüylüdür.

Ötüşleri keskin, kiy-iee şeklindedir.

Açık otlaklarda ve bazı ağaçlarda yerleşim gösterirler. Avcıdırlar, genellikle avlarını yatay olarak takip ederler. Besinleri bazı kemirgenler ve daha küçük olan kuşlardır.

Tür kendine ait yuva yapmaz, eski ağaç kütüklerinde daha önce kargalar, kuzgunlar ya da şahinlerce kullanılmış eski yuvalara 3 ila 6 yumurta bırakırlar. Bununla beraber, uçurum kenarlarına ara sıra yuva yaptıkları da olur.

Dağılımları

Bu tür, doğu Avrupa'dan Asya'nın Mançurya'ya kadar olan bölgelerinde bulunur. Dağılım alanının güneyinde bulunan türler haricinde genellikle göçmendirler, göç için kışları Etiyopya'ya, Arabistan Yarımadası'na, Kuzey Hindistan ve Batı Çin'e göçerler.

Türün soyu, Asya'daki yaşam alanlarının kısmen azalmasına bağlı olarak tehlike altındadır. Ulu doğanlar, doğal yaşam ortamlarından şahincilik için zorla alıkonulurlar. 2004'deki verilere göre nüfusları 7,200 ve 8,800 arasındadır. Amerika'da birkaç üretme projesi bulunmaktadır.





BOZ DOĞAN

Boz doğan (Falco columbarius), doğangiller (Falconidae) familyasının en küçük doğan türü.

Özellikleri

Bu avcı kuş türü, 24-33 cm uzunluğunda ve 53-69 cm kanat açıklığındadır. Erkekler yaklaşık 165 g. civarındadır ve dişiler tipik olarak 230 g. civarında gelirler. Diğer küçük şahinlere kıyasla, daha güçlü yapıda ve ağırdırlar.

Erkeklerin mavi-gri bir sırtı ve turuncuya çalan alt kısımları vardır. Dişiler ve gençler daha koyu kahverengi ve kahverengi alt tarafları üzerine beyaz beneklidirler. Bundan başka yetişkinlerde zayıf bir göz çizgisi bulunur, yüz hatları şahinlere oranla daha zayıf yapılıdır.

Boyut ve yapı olarak şahinlere daha çok benzeseler de, bazen kaya güvercinleri ya da diğer güvercinlerle karışıtırılırlar. Fırlayışımsı uçuşunun ve sinirli davranışlarının birkaç dakika izlenmesi onun bir güvercine benzemediğini gayet iyi gösterir.

Dağılımları

Bu tür, Kuzey Amerika'nın, Avrupa ve Asya'nın kuzeylerinde bulunur. Şahinlerin, doğanların yakın akrabası olmağı bilinmediği zamanlarda Kuzey Amerika'da "güvercin şahini" olarak isimlendirilmiştir.





KÜÇÜK KERKENEZ

Küçük kerkenez (Falco naumanni), doğangiller (Falconidae) familyasından küçük bir doğan türü. Bilimsel adı Alman doğa bilimci Johann Andreas Naumann'dan gelir.

Özellikleri

Bu kuş, yırtıcıların küçük bir türüdür. 27-33 cm boyunda, 63-72 cm kanat genişliğindedir. Bayağı kerkeneze oldukça benzemekle beraber, nispeten ondan daha kısa kanatlara ve kuyruğa sahiptir.

Erkekler gri baş ve kuyruklu, bayağı kerkenezin erkeğine benzerdir, ancak sırtında koyu renkli benekleri yoktur.

Dişiler ve genç kuşlar, akrabalrından daha açık renklerdedir. Ötüşleri kaba, tanınan bir "çhay-çhay-çhay" şeklinde, bayağı kerkenezin "kee-kee-kee" ötüşünden farklıdır.

Cinslerin her ikisinde de, şahinlerde olan koyu pençeler görülmez, tuhaf açık renkli pençeler bulunur. Bu da sadece yakından belli olur, örneğin yakalandıklarında.

Küçük kerkenezler özellikle yerde olan böceklerle beslenirler. Yuvalarını topluca binalara, uçurumlara ya da ağaç deliklerine yaparlar. İçersine 3 ila 6 yumurta bırakırlar.

Dağılımları

Bu tür, Akdeniz'den güney Asya'ya, Çin'e ve Bangladeş'e kadar olan bölgelerde bulunur. Afrika ve Pakistan'da kışlarını geçirir. Kuzey dağılım bölgelerindekiler nadir olarak yerleşik kalır.





BAYAĞI DOĞAN

Bayağı doğan (Falco peregrinus), doğangiller (Falconidae) familyasından iyi bilinen bir doğan türü. Avını yakalamak için yaptığı dalışta 300 km/s hıza ulaşabilir. Bu rakam, Dünya'daki canlılar arasındaki en yüksek hızdır.

Özellikleri

Tıknaz vücutlu, güçlü, kıvrık kısa gagalı, yırtıcı pençelidir. Sırtı kül renginde ve enine kahverengi çizgilidir. 42-52 cm uzunluktadır. Sırtı külrengi ve enine çizgilidir.

Beslenme

Kuş, fare ve tavşan avlar. Küçük memeli kemiricilerin aşırı çoğalmasına mani olur. Yüksek bir ağaç veya kayanın üzerine konarak avını bekler. Yahut yükseklere çıkarak belli bir alan üzerinde büyük daireler çizerek süzülür. Gözleri pek keskindir. Tarlada dolaşan küçük fareyi görebilir ve hızla pike yaparak yakalar. Güvercin ve kümes hayvanlarına da saldırır.

Üreme

Dişileri, erkeklerinden daha iricedir. Dişi zirvedeki kovuklara kırmızımtrak 3-7 yumurta yumurtlar. Kuluçkaya erkek de yardım eder. 21 gün zarfında yavrular çıkar.

Avcılık

Bayağı doğan, avcılar tarafından evcilleştirilerek av kuşu olarak kullanılır.





DELİCE DOĞAN

Delice doğan (Falco subbuteo), doğangiller (Falconidae) familyasından ince bir doğan türü.

Özellikleri

Yetişkinlerin üstü kurşuni-gri renkli ve boğazına kadar beyaz çizgilidir. Oldukça belirgin kırmızı pantalon tüyleri vardır. Eşeyler benzerdir, fakat genç yavrular genellikle daha kahverengidir.

Bu kuş, açık arazilerde savanalarda bulunurlar. Koruluklarda ve yaygın küçük çalılılarda bulunurlar.

Delice doğan, avcı kuşların zarif bir türüdür. Uçarken orağa benzer görüntüsü ve uzun sivri kanatları ve kare kuyruğuyla tanınır.

Besinlerini kızböcekleri gibi uçarken pençeleriyle yakalayıp yedikleri büyük böcekler oluşturur. Ayrıca küüçük kuşları da havadayken yakalar. Hızı ve aerobatik hareketleri, kırlangıçlarda ve serçelerdeki tipik "doğan alarmı" ötüşlerinin sebebidir.

Delice doğanlar yuva için kargaların ya da başka kuşların eski yuvalarını kullanırlar, 2 ila 4 arasında yumurta bırakırlar.

Dağılımları

Bu tür, Avrupa ve Asya'nın heryerinde bulunur. Uzun süreli göçmendir, kışları Afrika'ya göçer.





BAYAĞI KERKENEZ

Bayağı kerkenez (Falco tinnunculus), gündüz yırtıcı kuşları (Falconiformes) takımının doğangiller (Falconidae) familyasından kerkenez grubuna ait ince bir doğan türü. Çoğu zaman sadece kerkenez olarak isimlendirilir.

Özellikleri

Bayağı kerkenezler, 34 – 38 cm arası boyda ve 70 – 80 cm kanat açıklığındadır. Yetişikin erkekler 155 g. gelirken, dişilerin ağırlığı 190 g. civarındadır. Gündüzcül kuşlardır ve tarlalar, fundalıklar ve çbataklıklar gibi açık alanlarda bulunurlar.

Besinlerini küçük memeliler, kuşlar, büyük böcekler, kurbağalar vb. canlılar oluşturur.

Yuvalama için genellikle terkedilmiş karga yuvalarını kullanırlar.

Dağılımları

Bu tür, Avrupa, Asya ve Afrika'da ve ulaşabildiği Kuzey Amerika kıyılarında yayılış gösterir.





ALA DOĞAN

Ala doğan (Falco vespertinus), doğangiller (Falconidae) familyasından bir doğan türü.

Özellikleri

Orta-küçük bir doğan olup uzun kanatlıdırlar. Büyüklükleri 28-34 cm, kanat açıklıkları 65-75 cm dir. Erişkin erkek, bütünüyle mavi-gridir, onun kırmızı kuyruğu ve bacaklarının dışında; alt parçaları düzenlice gridir. Dişinin, gri bir arkası ve kanatları, portakal rengi başı ve alt parçaları ve siyah göz çizgisi ve bıyıklarla beyaz bir yüzü vardır. Yavru kuşların aşağısı koyu çizgilerle kahverengi yukarısı kahverengimsi sarıdır ve dişi gibi bir yüz deseni vardır.

Davranış

Bazı ağaçlarla açık ülkenin gündüze ait bir kuşudur, çoğunlukla suya yakındır. Avlamadaki ayırıcı metodları, bayağı kerkenez tarafından paylaşılır. Ana avları, büyük böceklerdir ama aynı zamanda küçük memeliler ve kuşları da alabilirler. Bu doğan, kolonial bir üreyicidir, ekin kargası gibi kargaların yaşlı yuvalarını tekrar kullanırlar. 2-4 yumurta koyarlar.

Dağılımları

Sayıları, avlanmaktan ve habitat kaybı yüzünden hızlıca azalıyor olmasına rağmen doğu Avrupa ve Asya'da bulunurlar. Göçmendirler, kışı Afrika'da geçirirler.