Taşkızılı (Monticola saxatilis), karatavukgiller familyasına ait bir kuş türüdür.

Kısa kuyruklu ve küçük bir ardıçtır. Kızıl kuyruğunun ortası koyu renktir. Yüksek çayırlarda, kayalık bayırlarda ve taş ocaklarında görülür. Erkeğin kafası ve sırtı parlak mavidir. Belinin ortasında beyaz bir leke vardır. Alt tarafları ise turuncudur. Dişisi koyu kahverengidir. Üst tarafı sık pul desenli ve kirli sarı renkli, alt tarafı turuncu-kirli sarı renkli ve kahverengi çizgilidir. Sesi "çak"; ötüşü ardıca benzer yumuşak ve bol şakımalıdır. Uçuş sırasında sıkça öter.





BOĞMAKLI ARDIÇ KUŞU

Özellikleri

Genç bireylerinin alt kısımlarında ergenlere oranlara daha belirgin benekler bulunur. Erişkin bireylerinde göğüste bulunan yarım ay şeklindeki beyaz kuşakla Karatavuktan ayırtedilirler.

Beslenmeleri

Omnivordurlar, böcek, solucan ve bazı meyvelerle beslenirler.

Yaşam alanları

Kayalık dağlarda ve az ağaçlı yerlerde yaşarlar.





KARATAVUK

Özellikleri

Kanat uzunlukları 25 cm cıvarındadır. Erkek karatavukların gagası parlak sarı, tüyleri siyah; dişilerin ise gagası soluk, tüyleri siyahtır. Karatavuklar kış mevsimi güneşi en çok alan kuytu alanları secer. Özellikle sık çalılıklar arasında fark edilmeden gün boyu saklanır. Çok hareketli ve hızlı uçan bir kuştur. Sık yapraklı ağaçlarda yaz mevsimi geceler. Sabahları erken saatlerde alışık olduğu yerlerde gezinir. Karatavuklar gün doğumu ve gün batımında çok gürültü çıkararak öterler. Gezinme anında cok sessiz olan karatavuklar, bir tehlike olduğunda, kesik kesik sesler çıkarır. Ancak yerlerinden, insanı heyecanlandıracak tiz bir sesle öterek ayrılırlar. Öncelikle çok sessiz kalarak tehlikenin geçmesini bekliyen bu kuşlar, insan veya hayvanın kendini fark etme anına kadar çalılıklar içinde yer değiştirirler. Bu kuşlr yaz mevsiminde 3-4 yavru yaparlar. Yuvadan düşen yavruyla kesinlikle ilgilenmezler. Avrupa kıtasının her yerinde yaşayabilirler.

Beslenme

Çeşitli meyvelerin yanı sıra solucan ve salyangoz gibi hayvanları da yer, ancak bunun yanında darı, kanarya yemi ve kendir tohumu da besinleri arasındadır.

Dağılımı

Avrasya'nın ılıman bölgelerindeki ormanlarda ve bahçelerde yaygın biçimde görülür. Karatavuklar Avrasya'nın dışında Yeni Zelanda ve Avustralya'da da yaşar.





TARLA  ARDIÇ KUŞU

Tarla ardıç kuşu (Turdus pilaris), karatavukgiller (Turdidae) familyasından 25 cm boyunda yaşam alanları ormanlar ve parklar olan orta boylu ötücü bir kuş türüdür. Diğer benekli ardıçlardan başı ve kuyruk sokumunun mavi-gri rengi, kızıl sırtı ve siyah kuyruğuyla ayrılır. Benekleri "V" biçimindedir.





ÖTER ARDIÇ KUŞU

Özellikleri

Kanat altları kahverengi tonlarındadır. Karın bölgeleri beyaz renkte olup üzerinde "V" şeklinde benekler taşır. Kuyrukları kısadır. Boyları 20-23 cm. arasındadır. Ağırlıkları 70-90 gr. kadardır. Yumurta sayıları genellikle 4-5'tir. Kuluçka süreleri 14 gündür. Yavrularını tüyleri çıkıncaya kadar beslerler. Yuvasının içini çamur, çürük odun ve gübre karışımı bir maddeyle sıvar.

Beslenmeleri

Omnivordurlar. Böcek, salyangoz, solucan ve bazı meyvelerle beslenirler. Kendi ağırlıkları kadar böcek tüketebilirler.

Yaşam alanları

Ormanlar sık ağaçlı bölgeler'de ardıç ağaçları'nda yuvalanırlar ve ardıç çekirdeğini yerler ve dışkı ile dışarı atarak ardıç fidesi yetişmesini sağlarlar dünyada ardıç ağacı sadece bu yolla fide'lenir'di ancak türk bilim adamaları yeni kimyasal yolla tohumdan fide elde etmeyi başardılar.





KIZIL ARDIÇ KUŞU

Özellikleri

Gözlerinin üzerinde kaş ve gaga hizasında bıyık gibi beyaz çizgi halinde tüyler bulunur. Kanat altları kırmızı renktedir. Boyları 19-23 cm kadardır. Birkaç yumurta bırakırlar. Yapraklar, otlar ve dallar kullandığı yuvasının kenarlarını yosun ve tüylerle çevrelerler.

Beslenme

Omnivordurlar, yazın böcek ve solucanlarla kışın ise meyvelerle beslenirler.

Yayılışları

Huş ağacı, kozalaklı ağaç ormanları ile Kuzey Avrupa ve Asyanın tundralı yerlerinde yaşarlar. Ülkemize kışın gelirler. Mart ayının sonuna doğru kuzeye göç ederler. Büyük sürüler halinde göç ederler.






ÖKSE ARDIÇ KUŞU

Özellikleri

Ökse ardıcı, yaklaşık 27 cm boyundadır. Cinsler benzer renkte, düz gri-kahverengi sırt, alt taraf belirgin noktalıdır.

Yaşam şekli

Hepçil beslenirler, böcekler, solucanlar ve yabani meyveleri yerler. Ökse ardıcı, sahiplendiği meyve ağacını diğer ardıçlara karşı kış boyunca korur. Adının aldığı ökse otunun meyveleri de yiyeceğini oluşturur.

Otla çevirdiği yuvasını ağaçlara yapar, birkaç yumurta yumurtlar ve üzerinde kuluçkaya yatar.

Dağılımı

Bütün Avrupa'dan Asya'ya kadar olan, açık koruluklar ve ekili arazilerde yerleşir. Daha kuzeydeki kuşlardan bazıları küçük sürüler halinde kışları güneye göçer.





KARA GERDANLI ARDIÇ KUŞU

Kara gerdanlı ardıç kuşu (Turdus ruficollis), karatavukgiller (Turdidae) familyasından ötücü bir kuş türü.

İki alt türü olan T. r. atrogularis ve T. r. ruficollis, bazen iki ayrı tür olarak kabul edilir.

Özellikleri

Arka kısımları düz gri, kanat altları kırmızımsı renktedir. Yetişkin erkekler atrogularis alt türünde siyah boğazlı, ruficollis alttüründe kırmızı boğazlıdır. Dişiler ve genç bireyler boyunluksuz, alt kısımları siyah çizgilidir.

Dağılımı

Tür, batı Avrupa'da az ve dağınık olarak bulunur.





BIYIKLI ÖTLEĞEN

Özellikleri

Diğer ötleğen türleri gibi, erkek ve dişi kuşlar farklı renkli tüylere sahiplerdir. Yetişkin erkekler gri sırt ve başlı, tuğla kırmızısı alt kısımlara ve beyaz surat çizgilerine sahiplerdir. Dişilerin üst kısmı kahverengi, gri başlı ve alt kısımda beyazımsı pembe kanat kısımlarına sahiplerdir.

Ötüşleri hızlı ve canlı, küçük akgerdana benzer özelliktedir.

Yuva ve beslenme

Tür, açık ve kuru arazilerde, çoğunlukla dağlık yamaçlarda, yuvasını yapabileceği çalılıklarda bulunur. Yuvasını kısa çalılıklara ya da katırtırnağı vb. bitkilere yapar, 3 ila 5 arası yumurta yumurtlar ve üzerlerinde kuluçkaya yatar. Diğer bütün ötleğenler gibi böcekçil beslenir, fakat yabani meyveleri de yer.

Dağılımı

Avrupa'nın en güney kesimlerinde ve Afrika'nın kuzeybatısında yerleşim gösterir. Kışları Sahra kıyılarına ve güneylerine göçeder.






MASKELİ ÖTLEĞEN

Özellikleri

Kuyruğu ince ve uzun, başı koyu renk, boğazı beyazdır; sesi takırdamalıdır. Erkeğinin başı siyah, boğazı parlak beyaz, göz halkası kırmızı, gövdesi gridir. Dişisi daha kahverengidir, başı grimsi, boğazı mat beyaz, alt tarafı kum rengi-kirli sarı, böğrü daha kahverengi, gözleri kırmızımsı-kahverengidir ve göz halkası daha siliktir. Her iki cinste de tersiyerleri koyu, saçakları açık renktir ve kanat örtülerinde silik izler vardır.

Kuyruğu siyahımsı, yanları geniş ve beyazdır; kuyruğunu uçuş sırasında açtığı zaman ucundaki beyaz köşeler görünür. Alçak bitkiler arasında dolaşırken kur yapar ve kuyruğunu dik tutar. Sesi sert bir ‘tsek’ ve sık sık vuku bulan sert, kuru, hızlı, tıkırtılı ve gevezelik içeren bir ‘şirr-tırr-tırr-tırr-tırr-tırr-tırr’. Ötüşü de benzer şekildedir, ancak araya ıslığımsı sesler serpiştirilmiştir.

Dağılımı

Alçak çalılıkların, makilerin, bahçelerin ve güney Avrupa’da dağ eteklerindeki fundalıklarda yaygındır. genellikle incir ve böğürtlenle beslenir,bu meyveler bitince daha fgüneylere göç eder.





AK GÖZLÜ ÖTLEĞEN

Özellikleri

Boyları yaklaşık 15-16 cm ve ötleğenlerin en irisidir. Yetişkin erkekler düz gri sırta ve beyazımsı alt kısımlara sahiplerdir. Gaga uzun ve sivri, bacaklar siyahtır. Erkeklerin başları koyu gri, boğazları beyaz ve gözleri siyah maskelidir. Gözbebekleri beyazdır.

Dişiler daha soluk renklerde ve sarımsı kahve alt kısımlara sahip, gri başları hafif kahvemsidir. Genç kuşlarda göz bebeği koyu renklidir.

Yaşam şekli

Şakımaları liroo-liroo şeklinde seridir.

Bu ötleğenler, yaprak döken ağaçlık alanlarda bulunurlar. Çalı ya da ağaca yaptıkları yuvalarına 4 ila 6 yumurta bırakırlar. Diğer ötleğenler gibi böcekçillerdir.

Dağılımı

Akdeniz kıyısı ülkelerinde ve Anadolu ile Türkistan arasında uzanan alanlarda yaşar. Batı ve Kuzeydoğu Afrika'da kışlar, Avrupa'da ovalar ve tepelerde, Asya'da 1.500-2.500 m arasındaki yüksekliklerde rastlanırlar. Kışları Afrika'nın Sahara çölü civarlarına göç ederler. Kuzey ve Batı Avrupa'da çok ender olarak görülürler.





ÇİZGİLİ ÖTLEĞEN

Özellikleri

Boyları 15.5 17 cm'dir. Çoğunlukla vücutlarının üstü gri ve aşağısı beyazımsıdır. Erişkin erkeğin üstü daha koyu gri ve alt kısmı fazlaca çizgilidir.

Dişi sadece hafif çizgilere sahiptir. Genç kuşlarda ise çizgi yoktur ve boyutlarından başka hiçbir ayırıcı özelliğe sahip değildirler.

Yuva, alçak funda veya böğürtlen çalılarında inşa edilir ve 3-7 yumurta bırakılır. Böcekçildirler ama yumuşak meyvelerle de beslenirler.

Ötüşü ise boz ötleğen ile karıştırılabilir ama ondan daha az ahenklidir.

Dağılımları

Kışları göç ederler. Doğu Afrika'da kışlarlar.





KÜÇÜK AKGERDAN

Küçük akgerdan (Sylvia curruca), Avrupa'nın ılımlı kesimleri, güneybatısı hariç ve Batı ve Orta Asya'da bulunan ötleğengiller (Sylvidae) familyasından yaygın, tipik bir ötleğen türüdür.

Özellikleri

Diğer ötleğenlerden farklı olarak, eşeyler birirlerine benzerdir. Grimsi sırt, beyaz alttaraflar ve koyu renk, gözlerin ve boğazın çevresinde beyaz olarak bulunan maskeli gri bir başa sahiptirler.

Diğer ötleğenler gibi böcekçil beslenirler. Bununla beraber dağ meyvelerini de yerler.

Açık alanlarda ve ekili arazilerde, büyük çalılar ya da ağaçlara yuvalarını yaparlar. Yuva kısa veya dikenli bir çalıya, yapılır, 3 ila 7 yumurta bırakılır.

Dağılımları

Göçmendir ve kışlarını Afrika'nın Sahara çölü, Arabistan ve Hindistan'a yakın bölgelerde geçirler.





AK GERDANLI ÖTLEĞEN

Özellikleri

Dişi ve erkekler birbirinden farklı tüylenmelere sahiplerdir. Her iki cinsin de alt ve üst kısımları kahvemsidir. Yetişkin erkekler, gri bir başa ve beyaz boğaza sahiplerdir. Dişilerin de başı gri, ancak boğazları daha donuk renklidir.

Akgerdanlı ötleğenlerin şakımaları hızlı, hışımlı bir tonda ve cırtlaktır.

Açık alanlarda ve ekili arazilerde, büyük çalılara yuvalarını yaparlar. Yuva kısa veya dikenli bir çalıya, yapılır, 3 ila 7 yumurta bırakılır.

Diğer ötleğenler gibi böcekçil beslenirler. Bununla beraber yumuşak dağ meyvelerini de yerler.

Dağılımları

Kışları tropikal Afrika'ya, Arabistan Yarımadası'na ve Hindistan'a göç eden kuşlardır.





BOZ ÖTLEĞEN

Boz ötleğen (Sylvia borin), ötleğengiller (Sylvidae) familyasından bir ötleğen türüdür. Batı Asya, kuzey ve ılımlı Avrupa boyunca görülen ortak ve yaygın bir ötleğendir. Bu küçük ötücü kuşlara tür, göçmendir, ve orta ve güney Afrika'da kışlar. 13-14.5 santimetre uzunluğunda, çoğunlukla kahverengi-gri ve alt kısmı beyazımsıdır. Hiçbir açık ayırıcı özelliği yoktur. Böcekçildirler. Yuvalarını, alçak funda veya böğürtlen çalılarında inşa ederler ve 3-7 yumurta bırakırlar.





KARABAŞ ÖTLEĞEN

Karabaş ötleğen (Sylvia atricapilla), ötleğengiller (Sylviidae) familyasından Avrupa ve Afrika'nın kuzeybatısından Asya'nın orta kesimlerine kadar dağılım gösteren ötleğen türü.

Özellikleri

Uzunluğu 14 cm, tüyleri üst bölümlerinde kahverengimsi, alt bölümlerinde ve yüzünde bozdur. Erkeğin tepesinde siyah, dişinin tepesinde kızılımsı kahengi geniş bir leke bulunur.

Yaşam alanı ve dağılımı

Ormanlık ve çalılık yerlerde, park ve bahçelerde görülen güzel ötüşlü kuşlardır. Türkiye'de Akdeniz Bölgesi'nin güney ve güneybatı kesimlerinde kışın çok az sayıda görülen bu kuşlar yazın Karadeniz ve Marmara bölgelerinin geniş yapraklı ormanlarında, göç sırasında hemen hemen her yerde görülür.





KAMIŞ BÜLBÜLÜ

Özellikleri

13-14 cm kadardırlar. Erişkinin arka tarafı açık kahverengi, alt kısımlar beyazımsı-gridir. Kısa kanatları ve geniş kuyrukları vardır. Yapısal olarak büyük bir bayağı çit kuşuna benzer. Bir ötleğenlerde olduğu gibi eşeyler birbirine benzerdir.

Yaşam şekli

Bu küçük ötücü kuşlar çoğunlukla Avrupa'da bulunurlar ama doğudaki popülasyonları kısa mesafeli göçler yaparlar, üreme sahaları içinde kışı geçirirler.

Yoğun bitki yaşamının olduğu suya yakın yelerde yaşarlar. Yuva, bir çalılıkta ve suya yakın olarak yapılır. Bir seferde 3-6 yumurta bırakılır.

Böcekçildirler. Görülmesi zor bir türdür. İngilizce'de "Cetti's Warbler" olarak bilinirler ve adlarını İtalyan zoolog Francesco Cetti'den almışlardır.

Dağılımları

Güney Avrupa, doğuda güney ılımlı Asya, uzakta Afganistan'da, kuzeybatı Afrika'da üreme gösterirler.





YRLPAZE KUYRUK

Özellikleri

Üstleri kahverengi ve siyah çizgilidir. Alt kısımlar beyazmısı, kuyruk kuşun adını aldığı şekilde, yelpaze gibidir.

Bu kuşlar zor duyulur ve görülürler, boyutları yaklaşık olark 10 cm'dir. Kolayca tanınmazlar, üreme mevsimlerinde kendilerini çimenlerden ender olarak çıkarırlar.

Sık sık sulara yakın, uzun otlaklık alanlarda bulnurlar. Küçük, böcekçil kuşlardır.

Erkek yelpazekuyruklar çok eşlidirler. Yaptıkları yuvalara dişiler 3 ila 6 yumurta bırakırlar.

Dağılımları

Güney Avrupa, Afrika, Afrika'nın çöller ve yağmur ormanları dışında, güney Asya ve Kuzey Avustralya'nın aşağılarında dağılım gösterirler.

Genellikle yerleşiktirler, ancak Doğu Asya populasyonları kışları daha ılıman güneylere göçerler.





YEŞİL ÇIVGIN

Yeşil çıvgın (Phylloscopus trochiloides), kuzeydoğu Avrupa ve kuzey Asya'da üreyen, ötleğengiller familyasına ait bir kuş türüdür.

Ovalarda ve karma ormanlarda yaşarlar. Yuva, alçak fundalıklarda yerdedir. Bu küçük ötücü kuş böcekçildir. Göçmendirler ve kışı Hindistan'da geçirirler. Vücutlarının üst kısmı grimsi-yeşil, alt kısmı kirli beyazdır. Phylloscopus borealis ile çok benzerdirler. Tek kanat çizgisi ile ayrılırlar. Phylloscopus borealis türünden daha küçük, gagaları da daha incedir ve çenelerinin alt ucu koyu renk değildir. Ötüşü yüksek sarsıntılı bir trildir.





SARI KAŞLI ÇIVGIN

Sarı kaşlı çıvgın (Phylloscopus inornatus), ötleğengiller familyasına ait bir kuş türüdür.

Göçmendirler. Kışı güneydoğu Asya'da geçirirler. Ova ve dağ ormanlık bölgelerinde bol görülen bir kuştur. Yuva, bir ağaçta inşa edilir. Böcekçildirler. En küçük ötleğenlerden biridir, 9.5-10 cm uzunluğundadır. Tipik olarak vücudunun üst kısmı yeşilimsi, alt kısmı ise kirli beyazdır. Yine de farklı olarak, göze çarpan çift kanat çizgisi ve uzun kaş çizgisi vardır. Ürkek bir kuş değildirler ama ağaçlardaki yaşam tarzları yüzünden zor gözlemlenirler. Sürekli hareket halindedirler. Ötüşleri zayıf ve yüksek sesli olup zayıfça iki heceden ibarettir.





YAPRAK SÖĞÜTBÜLBÜLÜ

Özellikleri

Bu kuşlar, 3.500 m. üzerindeki koruluklarda yerleşirler. Yuvaları yerdedir. Diğer ötleğenler gibi böcekçillerdir.

Dağılımları

Orta Asya'nın dağlarında, Hindukuş doğusu ve kuzey Çin ve Moğolistan'da Altay dağlarında yerleşim gösterirler.





ORMAN ÇIVGINI

Orman çıvgını (Phylloscopus sibilatrix), ötleğengiller familyasına ait bir kuş türü.

Orman çıvgını, kuzey ve ılımlı Avrupa boyunca üreyen ortak ve yaygın bir ötleğen olup batı Asya'nın uç noktasındaki güney Ural dağlarında da görülür. Göçmendirler ve popülasyonun tamamı kışı tropikal Afrika'da geçirir. Yuva, alçak fundalıklarda yere yakın yapılır. Böcekçildirler. Boyları 11-12.5 cm kadardır. Vücutlarının üst kısmı yeşil, alt kısmı ise beyaz, göğüs ise sarımsıdır. Kaş bölgesi sarıdır. Kısa ama geniş bir kuyrukları vardır.





BAYAĞI ÇIVGIN

Özellikleri

Bu kuşlar, yaklaşık 10-12 cm uzunluğunda, yeşilmsi kahve üst taraflı ve beyaz alt kısımlıdır.

Bayağı çıvgın, yuvasını kısa çalılıklara yapar, içine 4 ila 7 yumurta bırakır. Dişiler 13-14 gün arasında kuluçkaya yatarlar. Yumurta çatladıktan sonra 14-15 günde de yavrular tüylenir.

Erkekler kuşlar meraklı ve korkusuzdurlar, yuvalarına yaklaşan kakım gibi avcılarına saldırırlar.

Çoğu eski dünya ötleğeni gibi, böcekçil beslenirler, rahat durmadan kısa mesafelerle hareket ederler.

Kuş, tekrarlyan ve çoşkulu bir "chiff-chaff" şeklinde ötüşe sahiptir. Ötüş, baharın geldiğini bildirir.

Dağılımları

Ilıman Avrupa ve Asya'nın kuzeylerinde görülürler. Eski dünya ötleğenlerinin en çok bilinenidir. Bu kuşlar diğer ötleğenler kadar olmasalar da, kışları Avrupa'nın güneylerine ve batısına giden göçmenlerdir. Baharın gelmesiyle döner, sonbaharda son yaprağın düşmesiyle göçe başlarlar.

Bayağı çıvgın açık alanlarda bulunan, bazen uzun ağaçlara ve yere yuva yapan kuşladır. Yaşam ortamları çok özeldir, hatta yakın akrabalarıyla bile alanlarını paylaşmazlar.





SÖĞÜTBÜLBÜLÜ

Özellikleri

Tipik olarak açık renk bacaklı, oldukça düz kafalı, uzun kanatlı bir kuştur ve kendine özgü, tatlı ve kalınlaşan notaların akıcı serisinden oluşan bir ötüşü vardır.

Üst tarafı açık grimsi-yeşilden zeytin yeşili-yeşile kadar değişir. Gözünün üzerinde açık renkli bir çizgi bulunur, bu çizgi gencinde daha uzun ve daha sarıdır. Açık renk göz halkası, çıvgının aksine çok net görünmez. Alt tarafı beyazımsı, göğsü açık sarı, gencinin alt tarafı tamamen daha parlak sarıdır. Bacakları açık kahverengidir, nadiren koyu olabilir. Primer projeksiyonu çıvgınınkinden biraz daha uzundur.

Kuzeybatı Avrupa kuşları ya daha gri ya da daha kahverengidirler, yeşil renkli kuşlar daha azdır. Beslenirken kuyruğunu çıvgın gibi yere doğru eğmez.

Ötüşü

Sesi tek heceli tatlı bir ‘huu-iit’. Ötüşü çok açık ve basit ritimlidir, sakin başlar, hızlanır daha sonra kuvvetlenir, azalır ve gösterişli bir biçimde sonlanır.





BOZ  ÇIVGIN

Boz çıvgın, Phylloscopus cinsine ait kuş türleri.

Modern taksonomik gelişmelerinin sonucunda, şimdi genellikle iki tür olarak düşünülmektedir (Sangster et al. 2002, Parkin 2003):

• Boz çıvgın, Phylloscopus bonelli, güney batı Avrupa ve kuzey Afrika'da ürerler.
• Boz söğütbülbülü, Phylloscopus orientalis, güney doğu Avrupa ve Anadolu'da ürerler.

Her iki türde göçmendir, alt Sahra Çölü-Afrika'da kışı geçirirler. Kuzey Avrupa'da nadir serserilerdir.

Bu küçük ötücü kuşlara ait kuşlar, orman ve ormanlık bölgede bulunurlar. 4-6 yumurta yerde bir yuvaya koyulur. Ötleğenlerin çoğu gibi, böcekçildirler. Küçük ötleğenlerdir. Her iki türün erişkinlerinin, açık gri-yeşil bir arkası, yeşil-tonlu sağrısı ve kanatları, ve beyazımsı alt parçaları vardır. Gaga küçük ve sivri uçludur ve bacaklar kahverengidir. Eşeyler aynıdır.

Batı Bonelli'nin çıvgınının, Doğu Bonelli'nin çıvgınından üst parçalarda daha kahverengi bir belirtisi vardır; sonrakinin bazen kahverengi yerine yeşilimsi bir belirtisi vardır.

Adlarını İtalyan ornitolog Franco Andrea Bonelli'ye ithafen almışlardır.





BOZ ÇIVGIN

Boz çıvgın, Phylloscopus cinsine ait kuş türleri.

Modern taksonomik gelişmelerinin sonucunda, şimdi genellikle iki tür olarak düşünülmektedir (Sangster et al. 2002, Parkin 2003):

• Boz çıvgın, Phylloscopus bonelli, güney batı Avrupa ve kuzey Afrika'da ürerler.
• Boz söğütbülbülü, Phylloscopus orientalis, güney doğu Avrupa ve Anadolu'da ürerler.

Her iki türde göçmendir, alt Sahra Çölü-Afrika'da kışı geçirirler. Kuzey Avrupa'da nadir serserilerdir.

Bu küçük ötücü kuşlara ait kuşlar, orman ve ormanlık bölgede bulunurlar. 4-6 yumurta yerde bir yuvaya koyulur. Ötleğenlerin çoğu gibi, böcekçildirler. Küçük ötleğenlerdir. Her iki türün erişkinlerinin, açık gri-yeşil bir arkası, yeşil-tonlu sağrısı ve kanatları, ve beyazımsı alt parçaları vardır. Gaga küçük ve sivri uçludur ve bacaklar kahverengidir. Eşeyler aynıdır.

Batı Bonelli'nin çıvgınının, Doğu Bonelli'nin çıvgınından üst parçalarda daha kahverengi bir belirtisi vardır; sonrakinin bazen kahverengi yerine yeşilimsi bir belirtisi vardır.

Adlarını İtalyan ornitolog Franco Andrea Bonelli'ye ithafen almışlardır.





KUZEY ÇIVGINI

Özellikler

Görünüşte tipik bir çıvgındır, grimsi-yeşil yukarısı ve kirli beyaz aşağısı vardır. Tek kanat barı, en benzer tür olan yeşil çıvgından onu ayırır. O türden daha büyüktür ve daha ağır, daha aşağı alt çenesi karanlık bir uçla, hançer-gibi bir gagası vardır.

Ekoloji

Yuva, alçak bir fundada yerdedir. Ötleğengiller gibi, böcekçildirler. Bu ötleğen, kuvvetle göçmendir; bütün popülasyonları güneydoğu Asya'da kışlarlar. Bu yüzden, ötleğengillerden herhangi birine göre en uzun göçlerden birini bu böcekçil kuş yapar.

Yayılış

Suya yakın huş ağacı veya karışık huş ağacı ormanında yaygın bir ötleğendir, Fennoscandia ve kuzey Asya'da görülürler. Onların garantili yerleri Kuzey Amerika'dır, Alaska'da ürerler. Bu tür, batı Avrupa'da bir sonbahar serserisi olarak meydana gelir ve büyük Britanya'da yıllıktır.





AK MUKALLİT

Özellikleri

Orta büyüklükte, saz kamışçınına akrabalarından daha çok benzerdir. Yetişkinlerin üst kısmı solu kahve, alt kısmı beyazımsıdır. Gagaları güçlü ve sivri, bacakları gridir. Eşeyler ayırt edilebilir. Genç kuşların karın bölgesi daha sarımsıdır. Her iki alttürde karakteristik olarak kuyruğunu aşağı doğru tutar.

Yaşam şekli

Bu kuşlar, kurak açık alanlarda, ekili arazilerde, çalılar ve bazı ağaçlar üzerinde görülürler. Bitki diplerine ya da çalılara yaptıkları yuvalarına 2 ila 3 yumurta bırakırlar.

Diğer akrabaları gibi böcekçillerdir.

Dağılımları

Doğu türü, güney doğu Avrupa ve Orta Doğu'da, batı türü ise İberya yarımadası ve kuzey Afrika'da yerleşim gösterir. Her iki türde kışları Afrika'ya, Sahara'nın sub-kesimlerine veya Arabistan Yarımadasına göç ederler. Her iki türde kuzey Avrupa'da ender olarak bulunur.





KÜÇÜK MUKALLİT

Küçük mukallit (Hippolais caligata), ötleğengiller (Sylviidae) familyasına ait bir kuş türüdür.

Sınıflandırmadaki yeri tam olarak belirlenmemiştir.

Özellikleri

Bu kuş çalılar ve uzun bitkilerle kaplı açık ve ekili alanlarda yaşar. Çalı ya da bitkiler arasına yaptığı yuvasına 3 ila 4 yumurta bırakır. Diğer ötleğenler gibi böcekçil olarak beslenir.

Dağılımları

Asya'dan Rusya ve batı Çin'e kadar olan bölgelerde ve Arabistan Yarımadası'nda bulunur. Kışları Hindistan ve Sri Lanka gibi bölgelere göç ederler.





SARI MUKALLİT

Özellikler

Orta büyüklükte, 12-13.3 cm kadardırlar, kısakanatlı sarı mukallite benzerler. Erişkinin düz yeşilimsi kahverengi arkası, soluk kanatları ve sarımsı üst kısımları vardır. Turuncumsu gagaları, güçlü ve sivri uçludur. Mavi-yeşil bacakları vardır. Eşeyler aynıdır ama genç kuşların karın bölgesi daha soluktur.

Davranış

Yaşam alan

Bu küçük kuş, çalılıklarla, açık dökülen ormanlık bölgede hem de park ve bahçelerde çoğunlukla suya yakın bulunan bir türdür. 4-6 yumurta, çalılıklar ve ağaçlarda bir yuvaya koyulur.

Beslenme

Böcekçildirler ama küçük yumuşak meyveler gibi diğer küçük yiyeceklerlede beslenirler.

Dağılım

Göçmendirler, kışı Afrika'da Sahra Çölünde geçirirler.






KISA KANATLI SARI MUKALLİT

Özellikler

Orta büyüklükte, yaklaşık 12-13 cm kadardırlar ve doğu karşı taraftaki sarı mukallite benzerler. Erişkinin, açık kahverengi bir arkası ve kanatları vardır. Üst kısmı ise sarımsıdır. Güçlü ve sivri uçlu gagaları, kahverengi bacakları vardır. Eşeyler aynıdır ama genç kuşların karın bölgesi daha soluktur.

Davranış

Yaşam alanı

Bu küçük ötücü kuş, çalılıklarla açık ormanlık bölgede bulunan bir türdür. Bir ağaç veya bir çalılıkta yaptıkları yuvalarına 3-5 yumurta bırakırlar.

Beslenme

Böcekçildirler ama küçük yumuşak meyveler gibi diğer küçük yiyeceklerlede beslenirler.

Dağılım

Güneybatı Avrupa ve kuzeybatı Afrika'da yayılış gösterirler. Göçmendirler, kışı Afrika'da Sahra Çölünde geçirirler.





KINDIRA KAMIŞÇINI

Kındıra kamışçını (Acrocephalus schoenobaenus), ötleğengiller (Sylviidae) familyasından bir kuş türü.

Avrupa'nın ortası, batı ve orta Asya'da ürerler. Göçmendirler. Bu küçük ötücü kuşlara ait kuş, çalılıklarla saz yataklarında bulunan bir türdür. 3-5 yumurta, sazlar veya bir çalılıkta bir yuvada koyulur. Çiftler, genellikle tekeşlidir. Boyları 11.5-13cmdir. Erişkinin vücudunun arka tarafı fazlaca çizgili ve soluktur. Alın yassılaşmıştır, çıkık bir beyazımsı kaş bölgesi vardır. Gaga kuvvetli ve sivri uçludur. Aşeyler aynıdır. Genç kuşların göğüsleri çizgilidir. Ötleğenlerin çoğu gibi böcekçildir, ama küçük yumuşak meyveleri de tüketirler.





DOĞU KAMIŞCINI

Doğu kamışçını (Acrocephalus agricola), ötleğengiller (Sylviidae) familyasından bir kuş türü.

Ilıman orta Asya'da ürerler. Göçmendirler. Kışları Hindistan'da geçirirler. Avrupa'da nadir görülürler. Bu ötücü kuşlara ait kuş, uzun ot, sazlar ve pirinç gibi alçak bitki yaşamında bulunan bir türdür. 4-5 yumurta, otta yapılmış bir yuvaya koyulur.

Boyları 12-13.5 cmdir, Saz kamışçınından daha küçüktürler. Vücudunun arka tarafı çizgisiz, soluk, kahverengi, alt tarafı ise sarımsı-kahverengidir. Daha açık bir beyazımsı kaş bölgesi vardır ve gaga, kısa-sivri uçludur. Eşeyler benzerdir. Gençlerin aşağı kısmı sarımsı-kahverengi renktedir. Ötleğenlerin çoğu gibi böcekçildir. Ötüşü hızlı ve çalı kamışçınına benzer, çok iyi taklit ederler. Ötüşe tipik olarak acrocephaline ıslıklarıda eşlik eder. Ötüşü diğerlerine göre daha zayıf ve daha ritmiktir.





KUZEY KAMIŞÇINI

Kuzey kamışçını (Acrocephalus dumetorum), ötleğengiller (Sylviidae) familyasından bir kuş türü.

Ilıman Asya ve Avrupa'nın en doğusunda ürerler. Göçmendirler. Kışı Hindistan ve Sri Lanka'da geçirirler. Batı Avrupa'ya nadir bulunurlar. Bu küçük ötücü kuşlara ait kuş, çalılık veya açıklıklarda bulunan bir türdür, çoğunlukla suya yakın yerlerde bulunurlar ama bataklıklarda bulunmazlar. Çalılıkta yaptılları yuvaya 4-6 yumurta bırakırlar. Boyları 12.5-14cmdir. Erişkinin arka tarafı kahverengi ve uzuvları soluk renklidir. Saz kamışçını ve Çalı kamışçını ile kolayca karıştırılabilir. Saz kamışçınına benzerdir. Ama arkası ondan daha gri alın daha az yassılaşmıştır ve gaga daha az kuvvetli-sivridir. Eşeyler benzerdir. Ama genç bireylerin alt kısmı daha sarımsıdır. Böcekçildirler ama küçük yumuşak meyvelerlede beslenirler. Blyth's Reed-warbler olarakta bilinirler. Bu adı İngiliz zoolog Edward Blyth'ten almıştırlar.





ÇALI KAMIŞÇINI

Çalı kamışçını (Acrocephalus palustris), ötleğengiller (Sylviidae) familyasından bir kuş türü.

Ilıman Avrupa ve batı Asya'da ürerler. Göçmendirler. Kışı güney doğu Afrika'da geçirirler. İber Yarımadasında üreyemezler. İngiltere'de seyrektirler. 3-6 yumurta, sazlar veya alçak bitki yaşamında yapılan bir yuvaya koyulur. Bu tür, genellikle tekeşlidir. Orta büyüklükte bir kuştur. Erişkinin arka tarafı sade kahverengi, uzuvları soluk renklidir. Saz kamışçını ile karıştırılabilir. Ama arka tarafı daha gridir, alın daha az yassılaşmıştır. Gaga, daha az kuvvetlidir ve sivridir. Eşeyler aynıdır. Gençlerin şağı kısmı daha sarıdır. Böcekçildirler ama yumuşak meyveleride tüketirler.

SAZ KAMIŞÇINI

Saz kamışçını (Acrocephalus scirpaceus), ötleğengiller (Sylviidae) familyasından uzunluğu 12 cm, tüyleri üst bölümlerinde kızıla çalan açık kahverengi, alt bölümlerinde uçuk sarı olan kuş türü.

Bu tür, orta kuşak Palearktik bölgede ürer; kışın Palearktik bölgenin güneyinde ve Etiyopyen bölgede geçirir. Yazın Türkiye'nin hemen her bölgesindeki sazlık bataklıklarda görülebilir.





BÜYÜK KAMIŞÇIN

Büyük kamışçın (Acrocephalus arundinaceus), ötleğengiller (Sylviidae) familyasından 19 cm uzunluğunda bir kamışçın türü.

Vücut yapısı ve rengi ile bayağı kamışçını andırır. Geniş sazlıklarda yaşar. Yazın Türkiye'nin her bölgesindeki sulak alanlarda seyrek olarak görülebilir.





SARI KAMIŞÇIN

Özellikler

Orta boyutlarda bir kamışçındır. Erişkinin, fazlaca çizgili kahverengi bir arkası ve değişken çizgilerle soluk bir alt parçası vardır. Alın düzleşmiştir, çıkık bir beyazımsı kaş bölgesi ve taç çizgisi vardır ve gaga kuvvetli ve sivri uçludur. Eşeyler aynıdır ama genç kuşlar, göğüste aşağıda çizgisizdir.

Davranış

3-5 yumurta, alçak bitki yaşamında bir yuvaya koyulur. Bu tür, erkekler ve dişilerin çoğu çoklu partnerlerle yavruya sahip olmak için yüksek ölçüde rastgele eşleşirler (Leisler & Wink 2000). Böcekçildirler ama küçük yumuşak meyveleride kapsayan küçük besinleri alabilirler.

Yayılış

Ilımlı doğu Avrupa ve batı Asya'da tahminen 15,000 çiftten oluşmuş bir popülasyonla görülürler. Göçmendirler, batı Afrika'da kışı geçirirler.





ÇEKİRGE KAMIŞÇINI

Çekirge kamışçını (Locustella naevia), ötleğengiller familyasından Locustella cinsine ait bir kuş türüdür.

Ilıman Avrupa ve Asya'nın büyük kısmında ürerler. Göçmendirler, kışı kuzeybatı Afrika-Hindistan'da geçirirler. Bu küçük ötücü kuşlara ait kuş, çoğunlukla suya yakın ve kısa yoğun bitki yaşamında bulunan bir türdür. Yere veya bir ot öbeğinde yapılmış yuvaya 4-7 yumurta bırakılır. Orta büyüklükte bir kuş olup 12.5-13.5 cm kadardırlar. Erişkinin, çizgili kahverengi bir arkası ve beyazımsı gri uzuvları vardır. Eşeyler aynıdır ama genç kuşların alt kısmı daha sarıdır. Diğer ötleğenler gibi böcekçildirler. Ot ve alçak yapraklar boyunca ihtiyatlı hareket ederler.





BATAKLIK KAMIŞÇINI

Bataklık kamışçını (Locustella luscinioides), ötleğengiller familyasından Locustella cinsine ait bir kuş türü.

Ilıman batı Asya'dan güney Avrupa'ya kadar yayılış gösterir. Göçmendirler. Kışı Afrika Sahra Çölü'nde geçirirler. Bu tür, sadece güney İngiltere'de nadir olarak görülür.

Bu küçük ötücü kuş, genellikle bazı çalılıklarla saz yataklarında bulunan bir türdür. 3-6 yumurta, sazlarda bir yuvaya koyulur.

Orta büyüklükte bir kuştur. Eşeyler benzerdir ama genç kuşların alt kısımları daha sarıdır. Diğerleri gibi bu türde böcekçildir.

Adını İtalyan kuşbilimci Paolo Savi'den alır. İngilizcede Savi's Warbler olarak bilinir.





PAS RENKLİ ÇALI KIZILGERDANI

Özellikler

Kahverengi üst parçaları, beyazımsı alt parçaları ve çıkık bir beyazımsı göz-çizgileri vardır. Güneydoğu Avrupa ve Asya'daki kuşların daha canlı kahverengi arkaları vardır, batı formu soluktur. Uzun pas rengi kuyruğu, sık sık yelpaze gibi sallanır, kuyruk tüylerinin siyah ve beyaz uçlarını göstererek. Bütün kuş tüyleri, benzerdir.

Davranış

Çalılıklar ve fundalarla kuru açık ülkenin bir kuşudur. Bir çalılıkta yuvalarını inşa ederler; tipik olarak kuluçkada üç-beş yumurta vardır. Kızılgerdandan daha büyüktürler. Bu kuşlar, çoğunlukla yerde yakalanan böceklerle beslenirler. Onların net ardıç kuşu-gibi şarkısının üzgün bir tonu vardır.

Yayılış

Akdeniz'in etrafında ve doğuda Pakistan'da üreme gösterirler. Hem de, Sahel bölgesinden güneyde Sahra'dan doğuda Somali'ye görülürler; bu kuşlar, bazen C. minorden ayrı bir tür olarak düşünülmüştür. Kısmen göçmendirler, doğu Afrika ve Hindistan'da kışı geçirirler. Kuzey Avrupa'ya çok nadir bir ziyaretçidirler.





BENEKLİ SİNEKKAPAN

Özellikleri

Başlığı kahverengi ve hafif çizgili, gözleri büyük ve koyu renk, sırtı desensiz kahverengi, kanatları ise daha koyudur ve açık renk göz alıcı telek kenarları vardır. Alt tarafı gümüş rengi-gri-kirli sarıdan oluşur ve göğsünde belli belirsiz, bulanık çizgiler vardır. Kuyruğu desensiz ve gri-kahverengidir. Koyu renkli gagası oldukça kalındır. Gencinin sırtı açık bej beneklidir. Sesi kendine özgü ve çok hafif titreşimli bir ‘zii’ ya da ‘zii-tiktik’; ötüşü tiz ve gıcırdamayı andıran düzgün aralıklı notalardan ibarettir.

Yaşam şekli

Orman kenarlarında, parklarda, bahçelerde, tenis kortlarında ve mezarlıklarda bol bol tüner. Çok kısa olan bacaklarının üzerinde dimdik tüner, kuyruğu ve uzun kanat uçları aşağı doğrudur (ötleğenin tipik yatay pozu gibi değil; ayrıca, yapraklar ve yeşillikler üzerinde dolaşmaz ya da hoplamaz). Uçan böcekleri yakalamak için kendine özgü şekilde birden havalanır ve tüneğine hemen geri döner.





KÜÇÜK SİNEKKAPAN

Küçük sinekkapan (Ficedula parva), sinekkapangiller (Muscicapidae) familyasından bir sinekkapan türü.

Doğu Avrupa ve orta Asya’da üreme gösterirler. Göçmendirler. Kışı güney Asya’da geçirirler. Erkekleri 11-12 cm büyüklüğündedir. Çoğunlukla vücutlarının üstü kahverengi, altı beyaz, başları gri ve portakal rengi boğazları vardır. Gaga siyah ve geniştir. Şekli ise havayla ilgili böcekçil hayvanlardaki gibi sivri uçludur. Uçarken yakaladıkları böceklere ek olarak, meşe yapraklarının arasındaki tırtılları avlarlar ve küçük yumuşak meyveleri de yerler. Kuyruk kalkıktır ve açtığında beyaz tüyler görülür. Üreme mevsiminde ötüşü Kara sinekkapana benzer. Çoğunlukla dökülen ormanlık bölgelerde özellikle suya yakın yerlerde bulunurlar. Bir ağaç deliği veya benzer oyuklarda açık bir yuva inşa ederler. Yuvalarına 4-7 yumurta bırakırlar.





HALKALI SİNEKKAPAN

Özellikler

12-13.5 cm büyüklüğündedirler. Üreme dönemindeki erkeğin çoğunlukla yukarısı siyah ve aşağısı beyazdır. Beyaz bir yaka, büyük beyaz kanat yaması, siyah kuyruk ve büyük beyaz bir alın yaması vardır. Kıç soluk renklidir. Gaga siyah ve geniştir. Şekli ise havayla ilgili böcekçil hayvanlardaki gibi sivri uçludur.

Davranış

Beslenme

Uçarken yakaladıkları böceklere ek olarak, meşe yapraklarının arasındaki tırtılları avlarlar ve küçük yumuşak meyveleri de yerler.

Yaşam alanı

Dökülen ormanlık bölgeler, parklar ve bahçelerin kuşlarıdırlar. Tercihen yaşlı ağaçların oyuklarında yuva yaparlar. Bir ağaç deliğinde açık bir yuva inşa ederler veya insan yapımı kutu-yuvalarda yaşarlar. 5-7 yumurta bırakırlar.

Dağılım

Güneydoğu Avrupa ve kuzeybatı Asya'da yayılış gösterirler. Göçmendirler, kışı Afrika'da Sahra Çölünde geçirirler. Batı Avrupa'da nadir görülürler.





KARA SİNEKKAPAN

Özellikleri

12-13.5 cm büyüklüğündedirler. Üreyen erkek bireyin, çoğunlukla yukarı kısmı siyah ve aşağı kısmı beyaz, büyük beyaz bir kanat yaması, beyaz kuyruk kenarları ve küçük bir alın yaması vardır. İberyalı alttür iberiae’nin ise daha büyük bir alın yaması vardır. Gaga siyah ve geniştir. Ayrıca gaga şekil itibariyle havayla ilgili böcekçil hayvanların tipik özelliğine uygun olarak sivri uçludur.

Beslenme ve yuva

Uçuşta yakaladıkları böceklere ek olarak, meşe yapraklarının arasında tırtılları avlar ve ayrıca küçük yumuşak meyveleri de yerler. Dökülen ormanlık bölgeler, parklar ve bahçelerin kuşlarıdırlar. Bir ağaç deliğinde açık bir yuva inşa ederler, yuvaya 4-10 yumurta bırakırlar.

Yayılışları

Avrupa ve batı Asya'nın çoğunda ürerler. Göçmendirler, çoğunlukla batı Afrika'da kışı geçirirler.